Хiба на вечар той можна забыцца? …Сонца за борам жар-птушкай садзiцца, Штосьцi спявае пяшчотнае бор, Пахне чабор, Пахне чабор… Лёгкiя крокi на вузкай сцяжынцы. Дзеўчына ў белай iскрыстай хусцiнцы, Быццам абсыпана промнямi зор. Пахне чабор, Пахне чабор… Выйсцi б насустрач, стаць i прызнацца. Вось яно – блiзкае, яснае шчасце, Клiкнуць хацелася – голас замёр. Пахне […]

Спадарыня, дазвольце пачакаць, Пакуль на небе ўзыдуць зоркі ў ночы, Дазвольце папрасіць і Вашы вочы Да ціхай згоды сцежку пашукаць. Спадарыня, мне сумна аднаму, Спадарыня, мне аднаму сцюдзёна. Пра Вас адну я думаю штодзённа, Марнею і не ведаю чаму. Без Вас нямее жарсць мая цяпер, Як літары на стомленым граніце, Мяне з увагі Вашай не […]

Мастацтва паэзіі Шарлю Морысу Спачатку Музыка… І ў ёй Застанься і забудзь пра Слова. Паветра, хваля – вось аснова Усёй паэзіі тваёй. Гаворка – стыгма на шчацэ! Не Слова здабывае складнасць, Спявай і з’явіцца дакладнасць З вакхічным кубкам у руцэ, І позірк юны праз вуаль, І дзень арфічны ў струнах поўдня, І, восенню сп’янеўшы, поўня […]